30 Ekim 2016 Pazar

Unicorn

Aklımı kaçırıyorum sandım. Oysa bir miktar mantıklı düşününce kendi aklımı kaçırmamın imkansız olduğu sonucuna vardım. Aklımı kaçıranlar onlardı. Onlar, biraz fazla kalabalıktılar ve benim kendime zor yeten aklım kaçmaya meyilliydi. Gitmesine izin verdim ben de, zaten gerçekten gitmeyi göze almış hiçbir şeye gitmemesi için baskı yapılmaz. Benim ahlak kurallarım böyle emreder çünkü. Sonuç olarak aklım kaçmıştı, halk dilinde buna delirmek denilse de ben buna Can Bonoma’ya katılarak “belirmek” demek istiyorum. Eğer delirdiyseniz artık onlardan değilsiniz demektir ve bu da sizi onlardan daha belirgin yapar. Bir müddet onlardan-mış gibi yaptım, aklımın olmayışı uzun sayılacak bir süre boyunca kimse tarafından fark edilmedi. İlk açık verdiğimde kapalı telefonumdan NASA ile görüşüyor ve ona beni neden hala Satürn’e göndermediğini soruyordum. İlk başta gülüp geçtiler, ben de güldüm. Açıklama yapmak istemediğimde gülerim ve her zaman işe yarar. Olmayan aklımla, nice akıllıyım diye geçinen insanı bu taktikle alt ettim ben. Sonra bir gün ayak parmaklarımla dertleşirken yakalandım, açıkçası bu pek hoş olmadı çünkü bu bir miktar daha deşifre olmama neden olmuştu. Pek önemsemedim, çünkü önemseyecek bir aklım yoktu.

Herşeyi dediler, delisin dediler, kırıksın dediler, ya kızım manyak mısın dediler. Ama bir kere bile “neden” demediler. Senin aklını kaçırmışlar, bulmana yardımcı olalım demediler. Adresi  bilmesem de kaçıranları tanıyordum halbuki. Bana “delirdin” demek kolaydı, biri de çıkıp aklımı kaçıranların ocağına incir ağacı dikmedi. İnanır mısınız ayak parmaklarım bile daha çok ilgilendiler bu konuyla. Beni bırakıp gidemedikleri için bulup getiremediler aklımı. Beni bırakıp gidemedikleri için kaçan aklımın hesabını soramadılar kimseden. Ayak parmaklarımı bazı insanlardan daha fazla seviyorum.


Aklımı kaçıranlar bir gün geri getirirler mi yada benim sevgili aklım beni özleyip bir yolunu bulur gelir mi bilmiyorum ama ben boşalan yerini çoktan doldurdum. Gelirse ayakta kalır, onun için yapabilecek bir şeyim kalmadı. Onlara göre delirdim, bana göre belirdim. Portakalı soyup baş ucuma, aklım gidince boşalan yere beyaz bir Unicorn koydum. Üstelik eskisinden daha estetik oldu. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

İyi Ki O Kuyuya İndim

Epey oldu yazmayalı. Hayatın akış hızı ışık hızını zorlayınca kalemim yetişemedi. Biçare bense mecburen akışa bıraktım kendimi. Mütevazi hay...